Οστεοχόνδρωση: στάδια, αιτίες, θεραπεία

Οστεοχόνδρωση -Εκφυλιστική-δυστροφική βλάβη στον ιστό της σπονδυλικής στήλης, που χαρακτηρίζεται από βλάβη στους μεσοσπονδύλιους δίσκους, σε γειτονικές αρθρικές επιφάνειες και σπονδυλικά σώματα, στον σύνδεσμο της σπονδυλικής στήλης.

Τις περισσότερες φορές, οι παθολογικές διεργασίες στην οστεοχόνδρωση επηρεάζουν πρώτα τα οστά και τους συνδέσμους. Το γεγονός ότι η ασθένεια έχει ήδη ξεκινήσει συνήθως ανακαλύπτουμε πότε προκύπτουν επιπλοκές - πόνος, αισθητηριακές διαταραχές, απώλεια μυών, διαταραχή των εσωτερικών οργάνων.

Ποιος έχει οστεοχόνδρωση;

Σήμερα το 40 έως 90% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχουν από οστεοχόνδρωση. Τις περισσότερες φορές, η ασθένεια προσβάλλει άτομα άνω των 30 ετών. Ωστόσο, τα πρώτα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης μπορεί να εμφανιστούν στην εφηβεία.

Στάδια ανάπτυξης της οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης

1. Το πρώτο στάδιο στην ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης.

   Ξεκινά η αφυδάτωση του πυρήνα του πυρήνα. Αυτό οδηγεί σε μείωση του ύψους του δίσκου. Οι ρωγμές εμφανίζονται στον ινώδη δακτύλιο, αλλά η παθολογική διαδικασία δεν υπερβαίνει τον μεσοσπονδύλιο δίσκο.

2. Το δεύτερο στάδιο στην ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης.

   Λόγω της μείωσης του ύψους των μεσοσπονδύλιων δίσκων, τα σημεία σύνδεσης των μυών και των συνδέσμων δύο γειτονικών σπονδύλων συγκλίνουν. Ως αποτέλεσμα, οι μύες και οι σύνδεσμοι γίνονται χαλαροί. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική κινητικότητα των δύο σπονδύλων σε σχέση μεταξύ τους, δηλ. Η. Εμφανίζεται η αστάθεια του σπονδυλικού κινητικού τμήματος. Αυτό το στάδιο χαρακτηρίζεται από ολίσθηση ή μετατόπιση των σπονδύλων μεταξύ τους με το σχηματισμό σπονδυλολίσθησης.

3. Το τρίτο στάδιο στην ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης.

   Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συμβαίνουν οι πιο έντονες μορφολογικές αλλαγές, που επηρεάζουν κυρίως τους ίδιους τους μεσοσπονδύλιους δίσκους: σχηματίζονται προεξοχές και προεξοχές των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Η αρθρική συσκευή του κινητικού τμήματος δίνης υποφέρει επίσης. Υπερβολικές εκροές συμβαίνουν στις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις και τους μη σπονδύλους αρθρώσεις και αναπτύσσεται οστεοαρθρίτιδα.

4. Το τέταρτο στάδιο στην ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης.

   Σε αυτό το στάδιο, εμφανίζονται προσαρμοστικές αλλαγές στα προσβεβλημένα τμήματα της σπονδυλικής στήλης. Το σώμα προσπαθεί να ξεπεράσει την υπερβολική κινητικότητα των σπονδύλων, να ακινητοποιήσει τη σπονδυλική στήλη προκειμένου να διατηρήσει τις υποστηρικτικές και προστατευτικές του λειτουργίες. Στη διαδικασία, οριακές οστικές αναπτύξεις, δηλαδή οστεοφύτα, συμβαίνουν στις γειτονικές επιφάνειες των σπονδυλικών σωμάτων. Ένα οστεοφυτό που αναπτύσσεται "σε λάθος μέρος" προκαλεί μικροτραυματισμό της νευρικής ρίζας. Στο τέταρτο στάδιο, οι διεργασίες ινώδους αγκύλωσης συνήθως ξεκινούν στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και στις αρθρώσεις. Τελικά, το τμήμα του σπονδυλικού κινητήρα αποδεικνύεται τοιχισμένο. να μιλήσει, και οι κλινικές εκδηλώσεις υποχωρούν.

Αιτίες της οστεοχόνδρωσης

Σε καθεμία από τις πολλές υπάρχουσες θεωρίες σχετικά με την ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης, γίνονται δεκτές διάφορες αιτίες που είναι υπεύθυνες για την έναρξη της νόσου, για παράδειγμα μηχανικοί τραυματισμοί, κληρονομική προδιάθεση ή μεταβολικές διαταραχές. Μια ιδιαίτερη δυσκολία στον προσδιορισμό της αιτίας της οστεοχόνδρωσης είναι ότι αυτή η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί τόσο στους ηλικιωμένους όσο και στους νέους, τόσο σωματικά σε καλή κατάσταση όσο και λιγότερη άσκηση. Πιστεύεται ευρέως ότι η οστεοχόνδρωση προκαλείται από τη συσσώρευση αλάτων στη σπονδυλική στήλη: Οι ακτίνες Χ λέγεται ότι εμφανίζουν αλάτι με τη μορφή «ανάπτυξης» ή «αγκιστριών» στους σπονδύλους. Εάν οι αρθρώσεις τραυματίσουν και τρεμοπαίξουν καθώς κινούνται, σαν να είχε ρίξει άμμος στο μεταξύ, ο μόνος λόγος για αυτήν την κατάσταση, για πολλούς ασθενείς, είναι η διαβόητη «συσσώρευση αλατιού». Τέτοιες παρεξηγήσεις δεν είναι καθόλου ακίνδυνες: η σωστή Η ιδέα του τρόπου αντιμετώπισης μιας ασθένειας μπορεί να προσδιοριστεί από μια ανάλυση των αιτίων που τους προκάλεσαν.

Ο όρος "οστεοχόνδρωση" προέρχεται από τις ελληνικές ρίζες οστεόν - "οστό" και χόνδρος - "χόνδρος". Το τέλος "-oz" σημαίνει ότι η ασθένεια των οστών και των χόνδρων δεν σχετίζεται με φλεγμονώδεις διεργασίες, είναι εκφυλιστική-δυστροφική στη φύση, δηλαδή η βάση της νόσου είναι ο υποσιτισμός των ιστών και κατά συνέπεια ο εκφυλισμός της δομής του. Όπως όλοι οι ζωντανοί ιστοί, ο ιστός των οστών των σπονδύλων και ο χόνδρος των μεσοσπονδύλιων δίσκων αναδιατάσσονται και ανανεώνονται συνεχώς. φυσική Με την άσκηση, κερδίζουν δύναμη και ελαστικότητα, και χωρίς άγχος, η δύναμη του ιστού μειώνεται.

Αυτό οφείλεται στις ιδιαιτερότητες της διατροφής και της παροχής αίματος στους ιστούς των οστών και των χόνδρων. Οι ενήλικοι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι δεν έχουν τα δικά τους αγγεία · λαμβάνουν θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο από γειτονικούς ιστούς. Επομένως, για να θρέψει σωστά τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, είναι απαραίτητο να ενεργοποιηθεί η κυκλοφορία του αίματος στους ιστούς που περιβάλλουν τους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με έντονη μυϊκή εργασία.

Ανάλογα με τη σύνθεσή του, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος μπορεί να χωριστεί σε δύο μέρη: αυτός είναι ο ζελατινώδης πυρήνας στη μέση, ο οποίος δίνει την ελαστικότητα του μεσοσπονδύλιου δίσκου και τον ισχυρό ινώδη δακτύλιο που τον περιβάλλει. Καθώς η διατροφή των μεσοσπονδύλιων δίσκων επιδεινώνεται, η σύνθετη δομή των ενώσεων βιοπολυμερούς που απαρτίζουν τον πυρήνα του πυρήνα καταστρέφεται. Η περιεκτικότητα σε υγρασία στον ζελατινώδη πυρήνα μειώνεται και γίνεται πιο εύθραυστη. Ο ζελατινώδης πυρήνας μπορεί να αποσυντεθεί σε θραύσματα ακόμη και με ελαφρά υπερφόρτωση. Αυτό οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη μείωση της ελαστικότητάς του. Επιπλέον, η αντοχή των δακτυλίων ινών δίσκου μειώνεται. Όλοι αυτοί οι παράγοντες αποτελούν τη βάση και αποτελούν την αιτία της ανάπτυξης της οστεοχόνδρωσης.

Για να αποκατασταθεί η λειτουργία της σπονδυλικής στήλης, οι ουλές της βλάβης του μεσοσπονδύλιου δίσκου, η κινητοποίηση των αντισταθμιστικών ικανοτήτων της σπονδυλικής στήλης και ολόκληρου του μυοσκελετικού συστήματος είναι απαραίτητη και όχι η απορρόφηση των "αποθέσεων αλατιού" ή η απομάκρυνση των "αγκαθιών" από το σπόνδυλοι. Μια εξέταση ακτίνων Χ μετά το τέλος της θεραπείας μπορεί να φανεί ότι οι σπόνδυλοι δεν έχουν αλλάξει το σχήμα τους. Και τα διαβόητα "αγκάθια" δεν είναι η αιτία της οστεοχονδρωσίας, αλλά συνέπεια των διαδικασιών προσαρμογής. Οι οριακές αυξήσεις αυξάνουν την περιοχή Την επιφάνεια στήριξης του σπονδυλικού σώματος. Αυξάνοντας την περιοχή, μειώνεται η ειδική πίεση, επομένως μπορεί να αντισταθμιστεί η μείωση της αντοχής και της ελαστικότητας του μεσοσπονδύλιου δίσκου.

Οι εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές που συμβαίνουν στη σπονδυλική στήλη συνοδεύονται από ασβεστοποίηση (ασβεστοποίηση) των κατεστραμμένων μεσοσπονδύλιων δίσκων, μεμονωμένα τμήματα συνδέσμου άρθρωσης, χόνδρος, κάψουλες. Αυτή η διαδικασία μπορεί να ονομαστεί μόνο εναπόθεση αλατιού. Αυτό λοιπόν δεν είναι η αιτία της οστεοχόνδρωσης, είναι απλώς συνέπεια και το τελικό στάδιο της παραπάνω διαδικασίας.

Η παλινδρόμηση των δομικών αλλαγών στη σπονδυλική στήλη είναι σχεδόν αδύνατη. Όμως, η διατήρησή τους στο ελάχιστο είναι μια πολύ πραγματική πρόκληση. Εάν δεν καταβληθεί προσπάθεια να διατηρηθεί η σπονδυλική στήλη στην κατάσταση που βρισκόταν με τη θεραπεία, ο πόνος μπορεί να επιστρέψει.

Κλινικές εκδηλώσεις οστεοχόνδρωσης

Οι κλινικές εκδηλώσεις της οστεοχόνδρωσης είναι πολύ διαφορετικές. Εξαρτώνται από το στάδιο ανάπτυξης της οστεοχόνδρωσης. Τα κύρια κλινικά συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης εμφανίζονται όταν η παθολογική διαδικασία εκτείνεται στο οπίσθιο τμήμα του ινώδους δακτυλίου και στον οπίσθιο διαμήκη σύνδεσμο. Ανάλογα με το στάδιο εκφυλισμού των μεσοσπονδύλιων δίσκων, ερεθισμοί, συμπίεση ή διαταραχές αγωγιμότητας των ριζών του νωτιαίου μυελού, εμφανίζονται συμπίεση των αγγείων ή του νωτιαίου μυελού. Αναπτύσσονται διάφορα νευρολογικά σύνδρομα - αντανακλαστικό και συμπίεση.

Η κύρια αιτία του πόνου στην οστεοχόνδρωση είναι αυτό που είναι γνωστό ως ερεθισμός των νευρικών ριζών. Σε αυτήν την περίπτωση, εμφανίζονται διαταραχές του κυκλοφορικού, εμφανίζεται οίδημα και στο μέλλον μπορεί να αναπτυχθεί ίνωση των γύρω δομών, η οποία σχετίζεται με αύξηση της ευαισθησίας των ριζών σε διάφορες επιδράσεις (κινήσεις στο προσβεβλημένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης κ. λπ. ).

Οι αγγειακές παθήσεις στην οστεοχόνδρωση συσχετίζονται συχνά με εξασθενημένη αγγειοσωματική ενυδάτωση. Είναι επίσης δυνατή η μηχανική συμπίεση των αιμοφόρων αγγείων από οστεόφυτα, για παράδειγμα στην αυχενική σπονδυλική στήλη.

Συμπτώματα οστεοχονδρωσίας

Ένα από τα χαρακτηριστικά της σπονδυλικής οστεοχόνδρωσης που επιδεινώνει τη διαδικασία είναι η υπερβολικά εκτεταμένη συμπτωματολογία της. Η ασθένεια μπορεί να εκδηλωθεί σε πολύ διαφορετικά μέρη του σώματος. Αυτό μπορεί να είναι πόνος ή μούδιασμα στα άκρα ή ασθένειες και πόνος στα εσωτερικά όργανα. Ταυτόχρονα, ένα άτομο συχνά δεν συνδέει με κανέναν τρόπο πόνο στην καρδιακή περιοχή, δυσλειτουργία των γεννητικών οργάνων, πονοκέφαλο, πόνο και μούδιασμα στα πόδια με οστεοχόνδρωση, και γενικά με τη σπονδυλική στήλη, άμεση «θεραπεία» των συμπτωμάτων οστεοχόνδρωση με τη βοήθεια διαφόρων τύπων παυσίπονων, κάθε είδους διαφημιζόμενων φαρμάκων, συμπληρωμάτων και άλλων μεθόδων. Αλλά αυτή η πορεία επιδεινώνει μόνο την κατάσταση. Η οστεοχόνδρωση συνεχίζει να εξελίσσεται και οι θεραπείες που χρησιμοποιούνται δεν παράγουν σημαντική βελτίωση στην καλύτερη περίπτωση, εκτός από την προσωρινή ανακούφιση από τον πόνο, και στη χειρότερη περίπτωση, μπορούν να προκαλέσουν περαιτέρω ζημιά στο σώμα.

Επομένως, είναι σημαντικό να αναλύσετε προσεκτικά την κατάστασή σας και τις αλλαγές που συμβαίνουν σε αυτήν. Είναι απαραίτητο να κινηθείτε προς τη σωστή κατεύθυνση: συμβουλευτείτε έναν γιατρό έγκαιρα, υποβληθείτε στην απαραίτητη διάγνωση, και μόνο αφού διαπιστώσετε τη σωστή διάγνωση, ξεκινήστε τη θεραπεία υπό την επίβλεψη του θεράποντος ιατρού.

Τα κύρια συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης είναι ο πόνος και η δυσφορία στην πλάτη. Ταυτόχρονα, ο πόνος μπορεί να είναι περιοδικής, ασταθούς φύσης που εμφανίζεται τώρα και στη συνέχεια εξαφανίζεται. Αλλά ακόμη και το πρώτο αίσθημα δυσφορίας ή πόνου στη σπονδυλική στήλη θα πρέπει να σας κάνει να σκεφτείτε. Η έναρξη του πρώτου πόνου είναι ένα σήμα για να τον δώσετε τουλάχιστον προσοχή και να θυμάστε τον λόγο για τον οποίο συνέβη. Αυτό μπορεί να προκληθεί ανυψώνοντας ένα βαρύ αντικείμενο, ξαφνική κίνηση, πτώση κ. λπ.

Ένα άλλο σύμπτωμα της οστεοχόνδρωσης συνοδεύεται από δυσφορία ή πόνο στην πλάτη με πόνο και μούδιασμα των άκρων (χέρια ή πόδια). Τις περισσότερες φορές, ο πόνος ακτινοβολεί στο αριστερό άκρο, δηλαδή στον αριστερό βραχίονα ή στο αριστερό πόδι. Επιπλέον, ο πόνος μπορεί να εκδηλωθεί στην περιοχή της καρδιάς, στην πλάτη και όχι μόνο στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης, αλλά και στα πλευρά, κ. λπ. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δώσετε προσοχή στη φύση της αλλαγής του πόνου ανάλογα με τις ενέργειες του ασθενούς συγκρίνοντας, για παράδειγμα, τις αισθήσεις πόνου στην πλάτη με τον πόνο στο πόδι. Εάν ο ασθενής κάθεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και έχει πόνο ή μούδιασμα στο πόδι, δυσφορία στο κάτω μέρος της πλάτης και μετά την προθέρμανση ή το περπάτημα, ο πόνος εξαφανίζεται, τότε αυτό είναι ένα έμμεσο σημάδι που καθορίζει την οσφυϊκή οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης. Η ίδια εικόνα μπορεί να είναι με το λαιμό και το χέρι. Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι τα κύρια συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης είναι πόνος και δυσφορία στην πλάτη. Όταν αυτά τα συμπτώματα συμπίπτουν με πόνο σε άλλα μέρη του σώματος, η οστεοχόνδρωση μπορεί να περιπλέκεται με διόγκωση, δίσκο με κήλη και νευρικό τσίμπημα.

Επιπλέον, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε αυτήν την ταλαιπωρία ακόμη και όταν εμφανιστεί ο πρώτος πόνος στη σπονδυλική στήλη. Σε τελική ανάλυση, η οστεοχόνδρωση μπορεί να εκδηλωθεί ασθενώς ή καθόλου για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ταυτόχρονα, θα συνεχίσει να αναπτύσσεται επιτυχώς στη σπονδυλική στήλη, γεγονός που οδηγεί στη διάσπαση ενός αυξανόμενου αριθμού μεσοσπονδύλιων δίσκων. Ως εκ τούτου, μια έγκαιρη επίσκεψη στο γιατρό καθιστά δυνατή τη διάγνωση της οστεοχόνδρωσης σε πρώιμο στάδιο, γεγονός που διευκολύνει τη θεραπεία.

Οστεοχόνδρωση και αποθέσεις αλατιού

Τα οστεόφυτα ή οι αγκίστριες αναπτύξεις των σπονδύλων φαίνεται να μειώνουν την πίεση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Σε αυτήν την περίπτωση, η εμφάνιση οστεοφυτών επηρεάζει την κινητικότητα των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων.

Η κοινή πεποίθηση ότι οι εναποθέσεις αλατιού είναι η κύρια αιτία της οστεοχόνδρωσης είναι λάθος. Επομένως, η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης με δίαιτα χωρίς αλάτι δεν έχει νόημα.

Τα πιο κοινά παράπονα για οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης είναι:

• Δυσφορία σε διάφορα μέρη της σπονδυλικής στήλης. Ο πόνος μπορεί να ποικίλει από ήπια, θαμπό, τραβώντας έως σοβαρή, μερικές φορές πολύ έντονη και αφόρητη - με οσφυϊκή χώρα.
• Αυξημένη σωματική και ψυχική κόπωση στην εργασία.
• Αισθητικές διαταραχές στα άκρα και σε διάφορα μέρη του σώματος, ρίγη στα χέρια ή στα πόδια
• Πόνος που ακτινοβολεί στα πόδια, κατά μήκος των νευρικών κορμών.
• Πόνος που ακτινοβολεί την ωμοπλάτη, τον ώμο, το λαιμό και το πίσω μέρος του κεφαλιού.
• Οι συνηθισμένοι σύντροφοι της οστεοχόνδρωσης του τραχήλου της μήτρας είναι πονοκέφαλος, ζάληΣυχνά παρατηρείται αυξημένη οπτική κόπωση ή μειωμένη οπτική οξύτητα.
• Με την ήττα της οσφυϊκής-ιεράς περιοχής, υπάρχουν συχνά διαταραχές του αναπαραγωγικού συστήματος - διάφορες σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Ως εκ τούτου, οι περισσότεροι άνδρες εμφανίζουν αύξηση του σεξουαλικού δυναμικού μετά τη θεραπεία. Στις γυναίκες, η φυσιολογική λειτουργία της οσφυϊκής περιοχής αυξάνει την πιθανότητα σύλληψης και συμβάλλει σε μια άνετη εγκυμοσύνη.

Διάγνωση της οστεοχόνδρωσης

Για τη διάγνωση της οστεοχόνδρωσης, είναι απαραίτητο να ληφθεί ιατρικό ιστορικό. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι σημαντικό να προσδιορίσετε τα παράπονα του ασθενούς. Ορισμένα συμπτώματα οστεοχόνδρωσης είναι αρκετά τυπικά. Άλλοι, από την άλλη πλευρά, πρέπει να διακριθούν από τα σημάδια άλλων ασθενειών. Είναι σημαντικό οι νευρικές, αγγειακές και τροφικές ασθένειες που εμφανίζονται στην οστεοχόνδρωση να προσομοιώσουν διάφορες ασθένειες όπως στηθάγχη, γαστρίτιδα, γαστρικό έλκος, οξείες χειρουργικές παθήσεις των κοιλιακών οργάνων. Επομένως, για να αποφευχθεί η εσφαλμένη διάγνωση και οι επακόλουθες συνταγές λανθασμένης θεραπείας, κάθε σύμπτωμα πρέπει να υποβληθεί σε λεπτομερή ανάλυση.

Κατά τη λήψη του ιατρικού ιστορικού, συμπεριλαμβανομένων των παραπόνων του ασθενούς, του τρέχοντος ιατρικού ιστορικού και της ζωής του ασθενούς, ο γιατρός δίνει προσοχή στην ηλικία του, καθώς η οστεοχόνδρωση είναι πιο πιθανό να αναπτυχθεί στους ηλικιωμένους και την εμφάνιση συμπτωμάτων από τη στιγμή της έναρξης μέχρι το θάνατο του ασθενούς ασθενή σε γιατρό. Η αργή ανάπτυξη είναι χαρακτηριστική της οστεοχόνδρωσης, κατά την οποία οι περίοδοι επιδείνωσης αντικαθίστανται περιοδικά από περιόδους ύφεσης. Για να διευκρινιστεί η διάγνωση, συνταγογραφούνται πρόσθετες μέθοδοι εξέτασης.

Εξετάσεις ακτίνων Χ για οστεοχόνδρωση

Η πιο προσιτή και ταυτόχρονα πολύ αποκαλυπτική μέθοδος διάγνωσης της οστεοχόνδρωσης είναι η εξέταση ακτινογραφίας. Υπάρχουν διάφοροι τύποι μεθόδων ακτίνων Χ που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση αυτής της ασθένειας:

Μια απλή ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης είναι η ευκολότερη μέθοδος ακτινογραφίας για τη διάγνωση της οστεοχόνδρωσης. Η ουσία του είναι να πάρει μια ακτινογραφία ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης ή των μεμονωμένων τμημάτων της. Τις περισσότερες φορές πραγματοποιείται οπτική ακτινογραφία - με βάση τα συμπτώματα της νόσου και την ταλαιπωρία του ασθενούς, προσδιορίζεται η θέση της σπονδυλικής βλάβης. Στην ακτινογραφία του τμήματος της σπονδυλικής στήλης που επηρεάζεται από την οστεοχόνδρωση, μπορεί να παρατηρηθεί μείωση του πάχους (ατροφία) των μεσοσπονδύλιων δίσκων, η οποία εκφράζεται με τη μορφή μείωσης του χώρου μεταξύ των σπονδύλων, η εμφάνιση οστική ανάπτυξη των σπονδυλικών σωμάτων - οστεοφύτα, μερική διάλυση - απορρόφηση του οστικού ιστού του σπονδυλικού σώματος, αλλαγή του σχήματος του νωτιαίου τμήματος, για παράδειγμα εξομάλυνση της οσφυϊκής λόρδωσης

Η μυελογραφία είναι μια πιο περίπλοκη και επικίνδυνη διαγνωστική μέθοδος. Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας εξέτασης, μια συγκεκριμένη ποσότητα παράγοντα αντίθεσης εγχέεται στον νωτιαίο σωλήνα. Ο κίνδυνος αυτής της μεθόδου εξέτασης είναι η πιθανότητα αλλεργικών αντιδράσεων στον παράγοντα αντίθεσης ή ο κίνδυνος βλάβης του νωτιαίου μυελού όταν τρυπηθεί ο νωτιαίος σωλήνας. Χάρη στη μυελογραφία, μπορεί να καθοριστεί η εσωτερική δομή του νωτιαίου σωλήνα. Αυτή η μέθοδος είναι ιδιαίτερα διδακτική για τον προσδιορισμό της σπονδυλικής κήλης.

Η υπολογιστική τομογραφία και η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού είναι οι πιο σύγχρονες, αλλά και οι πιο ακριβές και δυσπρόσιτες μέθοδοι για τη διάγνωση της οστεοχόνδρωσης. Αυτές οι διαγνωστικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται κυρίως όταν είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση μεταξύ οστεοχόνδρωσης και άλλων ασθενειών της σπονδυλικής στήλης με παρόμοια συμπτώματα, για παράδειγμα όγκους του νωτιαίου σωλήνα.

Για μια ολοκληρωμένη εκτίμηση της κατάστασης του ασθενούς, είναι υποχρεωτικό να διεξάγεται νευρολογική εξέταση του ασθενούς με οστεοχόνδρωση. Χάρη σε μια νευρολογική διαβούλευση, είναι δυνατόν να διευκρινιστεί ο εντοπισμός και ο βαθμός των κινητικών και αισθητηριακών διαταραχών.

Θεραπεία της οστεοχόνδρωσης

Η κλινική προσφέρει αποτελεσματική θεραπεία για όλες τις μορφές οστεοχόνδρωσης. Η θεραπεία πραγματοποιείται σε εξωτερικούς ασθενείς. Η θεραπεία βασίζεται σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που στοχεύει να εξαλείψει γρήγορα το υποκείμενο σύνδρομο και την αιτία της ασθένειας. Οι ακόλουθες μέθοδοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέρος της σύνθετης θεραπείας:

• Βελονισμός;
• Θεραπεία κενού;
• απαλές τεχνικές χειροκίνητης θεραπείας (μετα-ισομετρική χαλάρωση).
• Θεραπεία με λέιζερ;
• Φαρμακοκινητική;
• ξηρή έλξη;
• Μαγνητοκινητική;
• Ηλεκτρική διέγερση και άλλες θεραπείες.

Κατά μέσο όρο, η πορεία της θεραπείας είναι 10-15 συνεδρίες και η εξάλειψη του συνδρόμου οξέος πόνου είναι 1 έως 3 συνεδρίες.

Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η θεραπεία, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα!

Είναι πραγματική η πλήρης εξάλειψη της οστεοχόνδρωσης;

Εξαρτάται από τη μορφή της νόσου, τη σοβαρότητα, την ορθότητα και την επικαιρότητα της θεραπείας. Η πλήρης επούλωση είναι δυνατή μόνο στα αρχικά στάδια.

Αλλά είναι δυνατόν να αποφευχθούν οι παροξύνσεις της οστεοχόνδρωσης, να μην αισθανθείτε πόνο για χρόνια. Εάν ένα άτομο είχε οστεοχόνδρωση αλλά δεν αισθάνεται αδιαθεσία τώρα, αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν περάσει χωρίς ίχνος. Μπορεί να συμβούν αλλαγές στη σπονδυλική στήλη.

Το κύριο καθήκον είναι να αναστείλει την ανάπτυξη της νόσου και να κάνει ό, τι είναι δυνατόν, έτσι ώστε ορισμένες από τις παθολογικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη να εξαφανιστούν, τα συμπτώματα να εξαφανιστούν ή να μειωθούν (πόνος στην πλάτη, κρύο και μούδιασμα των χεριών, των ποδιών, πονοκέφαλος κ. λπ. ).